Zielony Ojciec aka Eus'Tahy

"Dawno temu odbyła się wielka bitwa pomiędzy dwójką bogów. Choć ich imiona są nieznane to jednak widocznym było jak niebiosa rozświetlone były gromami i błyskawicami, które bez litośnie gromiły lasy, pola i wioski ludzi. Ziemia pękała, a z jego wnętrza wydobywał się piekielny wręcz płomień oraz stopiony kamień, którego strumienie zdawały sięgać samego nieboskłonu. Błyskawicą i magmą kraj ten został spopielony. Wszelkie uprawy zostały zniszczone, liczne ludzkie istnienia przepadły na marne, a miasta starte zostały z powierzchni ziemi. Nastała Era głodu.

Jednak na niewielkiej farmie, daleko od epicentrum tej katastrofalnej walki, cudem ocalała jedna roślina. Pojedyncze źdźbło kukurydzy z ledwo wiszącym na niej kolbie. Magia oraz moc, która emanowała z tej wielkiej bitwy zdała się  wpłynąć na tą roślinę sprawiając, że kolba opadła na ziemię posiadając dwie dolne kończyny, dwie górne, parę paciorkowatych oczu oraz niewielkie usta wypełnione kwadratowymi ząbkami z nasion. Tak narodził się młody żywiołak, którego ocalali farmerzy nazwali Tahy.
Tuż po narodzinach, Tahy zauważył cierpienie ludzi z głodu i biedy w wyniku tych straszliwych zniszczeń. Zaniepokojony i zasmucony tym faktem, żywiołak chodził po zdewastowanej ziemi własnymi łapkami użyźniając ją i sadząc swoje kukurydziane nasiona. Pragnął im pomóc i ich ból sprawiał także, i jemu przykrość, którą czuł w swoim kukurydzianym serduszku. Jak się potem okazało jego nasionka miały niezwykłą moc: mogły sprawić, że kukurydza urośnie wszędzie, czy to ziemia, czy też piasek, czy nawet szczelina w głazie! Dzięki temu wiele ludzi mogło z powrotem zacząć uprawiać ziemię oraz rozporządzać jedzeniem. Jego pomoc trwała przez setki lat i z roku na rok coraz więcej ludzi dziękowało i wielbiło Tahiego za jego praca, poświęcenie i dobroć. Aż pewnego dnia żywiołak porzucił swojej pokrytą kolbą powłokę i stał się istotą wyższą, bogiem. Od tamtego dnia został on nazwany Zielonym Ojcem, a on sam dopełnił swoje imię przydomkiem Eus.