Noya i Shun

Dobra, tutaj możemy pisać historię i ogólnie takie tam

Ja bym proponowała jakąś normalną, przynajmniej z mojej strony. Tatuaż z charakteru uwzględniłabym jako próba wyróżnienia siebie, a jak to sie okaże wybudzi to magie itd. Ogólnie moze dostawać ochrzan za Twojego, albo dziewczyna Noy pomyliła go z Tobą. Tylko tak, żebyśmy byli jakos blisko i wiernym.

Charakter mojej postaci bedzie raczej chłodny, wiec co powiesz na to, ze ty byles tym wesolym, biegającym, slodziutkim chłopczykiem, ktory byl uwielbiany przez wszystkich a ja bylem jakby twoj cien?

Mi pasuje :p

No, to ogolnie nie wiem jeszcze jaka magia, musze przejrzec pod co iść w umiejetnosciach.
A historia...
Jakis dom, duza rodzina, blizniaki jednojajowe to pierwszy taki przypadek w tej familii, dlatego kazdy skakal przy nas i huchal i dmuchal, zeby tylko nic sie nam nie stało, jednak Shun byl inny niz Noya, byl cichy, spokojny, chlodny, zachowywal sie nienormalnie, nie tak jak normalne dziecko powinno. Shun wolal spedzac czas w samotnosci ogladajac ksiazki, pozniej je czytajac, nie ruszala go zadna krzywda jaka dziala sie w otoczeniu w przeciwienstwie do Noyi, ktory plakal nawet po zdechlej wiewiorce.

Mimo ze byli tak podobni, w 100% byli swoimi przeciwienstwami, chociaz mimo wszystko byla miedzy nimi wiez, ktorej nikt nie mogl zerwac. Zaczeto sie obawiac, ze Shun moze miec zly wplyw na Noye. Za kazdy wybryk swojego brata obrywal Shun. Ten jednak nie obwinial go o nic i pielegnowal wiez jaka miedzy nimi byla. Nie bylo wiadomo czy robil to tylko dlatego, ze oczekiwal jakichkolwiek korzysci, a byc moze dlatego, ze Noya byl jedyną osobą ktorej mogl sie zwierzyc ze wszystkiego. I ktory zawsze byl gotowy mu pomoc.

Hej. chcecie porozmawiać o naszym panie Bogu zbawicielu, Daxusie?

Dax tu był

Super brzmi! Tylko jakbyś mógł wymyśleć magie by wpleść ją jakoś w historie. Z tatuażem to moge dać, ze chciał sie wyróżnić, by Shun nie obrywał za niego.:p Jak dla mnie taka w miarę normalna historia bedzie miła odmiana od wszystkich wybryków i trudnych spraw.

Otóż w pięknym królestwie Fiore żyła duża rodzina Yuu. Niespotykaną jednak rzeczą była, że w pewnym pokoleniu urodzili się bliźniacy jednojajowi. Jakże ucieszona była starszyzna famili, gdyż to był taki pierwszy przypadek od czasu jej powstania. Oczywistą rzeczą było, że wyniesienie ich powyżej kuzynów będzie związane z większymi wymaganiami i oczekiwaniami. Chłopcy rośli w oczach, ukazując w rożny sposób swoją wartość. Byli jak słońce z księżycem, nierozłączni, ale całkowicie inni. Noya był dzieckiem bardzo uciesznym. Nie bal się kontaktu z ludźmi, nie stronił od żartów. Jednak Shun był całkiem inny, wolał swoje towarzystwo, nie spełniał się jako dusza charyzmatyczna. Mimo praktycznie przeciwstawnych charakterów bracia dogadywali się znakomicie. Rodzice widząc ten bliski kontakt zdecydowali oddalić od siebie bliźniaków. Za występki Noyi zaczęto karać Shuna by wzbudzić niechęć. Jednak pomimo takiego traktowania nadal byli przyjaciółmi. Nishinoya w pewnym momencie wytatuował sobie czarne serduszko za uchem, by się wyróżnić, żeby karanie Shuna nie było bezpodstawnie argumentowane pomyłka. Jednak chłopak tym tatuażem nie tylko wyróżnił siebie z wyglądu, ale także w przypływie emocji wybudził ukryty w nim talent magiczny. Nawet w życiu dorosłym zawsze pomoże swojemu bratu, nigdy nie rezygnując z ich relacji.





^jak cos mozesz poprawić, napisać wersje aka Shun itd

Historia Shuna rozpoczyna się od narodzin w pewnej wielkiej i szanowanej rodzinie Yuu.
Shunsui, bo tak brzmiało jego pełne imię, narodził się jako jeden z bliźniaków, łudząco podobnych do siebie.
Był to pierwszy przypadek bliźniaków jednojajowych w tejże ogromnej familii, także każdy, kto tylko widział uroczych chłopców, dmuchał i chuchał, byleby tylko nic się im nie stało. Każdy opowiadał, jacy to oni rozkoszni, cudowni, słodziutcy...
Do czasu, aż oboje nie wyrośli do momentu, aż zaczął się kształtować ich charakter. Z początku nie było widać, jak bardzo Shun różni się od Noyi. Do rodziny nie mogło dotrzeć, że ich podobieństwo ogranicza się tylko do wyglądu. W środku, oboje byli jak ogień i woda.
Jeden energiczny, wesoły, wszędzie go było pełno. Drugi, spokojny, cichy, wycofany... Shun był po prostu inny. A to sprawiło, że przestał być akceptowany przez najbliższe środowisko. No bo przecież jak to. Dziecko powinno bawić się i biegać ze wszystkimi. Shun nigdy nawet nie poznał smaku łez...
Nie był wyprany z emocji. Ukrywał je. Być może odczuwał w inny sposób. Być może nie był wrażliwy na wszelkie sytuacje, jakie zdarzały się wokół niego.
Przyszedł czas, gdy ową inność zaczęto uciskiwać. Za występki Noyi, karano Shuna. Za wszelkie krzywdy, jakie wyrządzili chłopcy, obwiniano Shuna. Noya był typowym przykładem dziecka wychowanego bezstresowo.
Mimo wszystko, żaden z tych incydentów nie popsuł więzi, z jaką narodzili się bliźniacy.
Shun nigdy nie patrzył na Noyę, jako na tego lepszego, tego bardziej kochanego. Być może nie miało to dla niego znaczenia, a być może traktował Noyę jako jedyną osobę, której może ufać. A być może czekał, aż z owej więzi zacznie czerpać profity, zamiast zgarniać lanie.
W latach prawie dorosłych, Noya odkrył w sobie magiczny talent. To wtedy Shuna po raz pierwszy zabolało to, że Noya był lepszy.
Zaczął poszukiwać nauczycieli, czytać stare księgi, prowadzić amatorskie eksperymenty, wszystko po to, by i w nim przebudziła się moc magiczna...
I znalazł to, czego szukał. I czego o mało co nie przypłacił życiem. W starym skrypcie, przeczytał, że ciało poddane ekstremalnym bodźcom, może wyzwolić ukryty talent magiczny... Skoro Noyi przyszło to tak łatwo, Shun myślał, że siebie i tak zbyt bardzo nie musi narażać...
Kradnąc, po raz pierwszy, rodzinne zasoby klejnotów, zgromadził potrzebne mu narzędzia. Lacrymy, kable itp. Poddał swoje ciało działaniu Lacrym magazynujących energię elektryczną, lecz paraliż i ból jaki wtedy doświadczył, odcisnęły na nim piętno. Niezdolność do ruchu w tamtym momencie prawie go zabiła. Uratował go oczywiście Noya... A Shun, bądź co bądź osiągnął swój cel. Nieoszlifowany talent magiczny, który w nim drzemał, przebudził się jako magia błyskawic...
Dzięki temu, że posiadł moc i poddał się działaniu niewyobrażalnego wręcz bólowi, zyskał na pewności siebie. Próby szkalowania jego osoby, przez rodzinę, chociaż rodzina pozostawała w tym momencie złym słowem... użyłbym raczej wyrażenia, przez osoby, które go wychowywały, karał. Przed nadmierną manifestacją jego mocy zawsze powstrzymywał go Noya.
Shun, nie widząc już przyszłości dla siebie w tej części kraju, poprosił brata, by z nim odszedł i zakończył ten epizod raz na zawsze. Mimo tego, że Noya kochał swoją rodzinę, więź z Shunem była silniejsza i ważniejsza. Wiedząc, że nie ma innego wyboru, oboje wybrali ścieżkę magii... którą rozwijać postanowili, wstępując do gildii magów...