Arc 1a - Mediowy Chrzest

Podobało jej się jak Theo bez skrępowania zadawał dosyć niewygodne pytania ich nauczycielce. Może czasami wydawał się nie mieć instynktu samozachowawczego, ale jaka odwaga! Na odpowiedź Femke cicho prychnęł pod nosem. Niby szanowała ją za jej siłę, ale to co teraz powiedziała było trochę strzałem stopę dla respektu. Skoro uważała to za mniej ważny obowiązek, co w ogóle tu robiła? Totalnie nieświadoma jak szkoła może wpłynąć na życie biednej młodzieży. Równie dobrze mogła uratować sobie doraźnie pare żyć, a zjebać jeszcze więcej swoją ignorancją.
Lily miała raczej w to wylane, nie przyszła tu z dużymi oczekiwaniami do szkoły. Na tą chwilę wiedziała czego chce i miejmy nadzieję nic nie zmieni tego w najbliższym czasie.
Reszty uczniaków słuchała półuchem, większość jej totalnie nie obchodziło, a przy monologu Jumpera się po prostu wyłączyła. Chciała pozostać w takiej apatii aż do dotarcia do celu ale oczywiście ktoś musiał ją striggerować. Oczywiście dostała słowa wsparcia, które w oczach Smith tylko utrzymają ją w bańce ograniczeń i jej słabości. - Mam nadzieję, że popracowałaś w takim razie nad wypowiadaniem się wybierając taki, a nie inny zawód. - rzuciła szorstkim tonem do dziewczyny. Ona oczekiwała czego? Wsparcia? Współczucia? To przecież oni mają być tym dla ludności cywilnej, nie w żadnej innej kombinacji. - Oby to były tylko niestrawności po jakiejś plastikowej folii. Lepiej dla ciebie byłoby nie stresować się głupim gadaniem do kamer, a na pewno się do tego nie przyznawać ALBO chociaż nad tym pracować, a nie się użalać. W krytycznych sytuacjach będziesz musiała radzić sobie z jeszcze większym stresem, a tam na szali będą życia innych. - Fioletowowłosa nie była najmilszą osobą, jednak to wina jej koleżanki, że użalała się na cały autobus. Jeżeli wezmą ją za tą złą, nie przeszkadzało jej to. Nie była tutaj dla nich tylko dla siebie.

Czerwona pięść uniosła się, niemal można by ujrzeć jak uderza o głowę zuchwałego ucznia, nawet wykonała ruch w jego stronę, nagle jednak się zatrzymała w pół drogi a następnie została cofnięta.
- *ekhem* Po części. Dyrektor osobiście mnie jednak o pomoc poprosił. Nazwał to obustronną korzyścią. Czy coś w ten teges.
Rzuciła Femke a pięści która przed chwilą zagrażała chłopakowi drapała teraz tył jej głowy.


Tymczasem bardziej na tyłach autokaru, odbywała się sesja pod tytułem "Pociesz UniGirl", gdzie jedynie MayDay odmówiła wsparcia podczas gdy Lilith postanowiła strzelać do przeciwnej bramki. Najlepiej na dziewuszkę zadziałały słowa Jumpera ale młoda bohaterka doceniła również i słowa Theodora.
- Umm, dziękuję... to prawda, że dobrze sobie radzę w wodzie! I... będę wdzięczna jeśli dałbyś radę stanąć za kamerami!
Samej Lilith nie odpowiedziała, ale spojrzała w jej stronę z zmieszaną, może nawet nieco wystraszoną miną.

Dalsza trasa była mało owocna, MayDay dała radę przyciąć komara, na szczęście dzięki kombinezonowi i temu, iż sen był dość lekki nic swą wyobraźnią nie wytworzyła. Po około dwudziestu minutach bus zatrzymał się przed budynkiem stacji. Spory bo z dwunastopiętrowy, szklany wieżowiec z ogromnym elektronicznym szyldem przedstawiającym logo stacji jaki to przymocowany był na samym centrum ściany na której znajdowało się główne wejście do budynku. Z szyb dojrzeliście, iż tuż przed drzwiami wejściowymi stała kobieta o długich blond włosach, która w rękach trzymała kartkę z sporym napisem "1C", czyli... to chyba na naszych bohaterów czekała. Unigril spoglądając przez okno głośno przełknęła ślinę.
- Dobra! Jesteśmy, ustawcie się i po kolei wychodźcie na zewnątrz!

Można by rzec, że Theodore otarł się o kolejnego guza. Ale tym razem o dziwo w głowę nie dostał, co na swój sposób go zaciekawiło. I nawet otrzymał odpowiedź na swoje pytanie, które choć mogło być wredne i zachodzić za skórę, w rzeczywistości było przejawem czystej ciekawości. Dlatego nawet lekko się uśmiechnął, a jego twarz przybrała wyraz ulgi, że nie musiał masować kolejnego obolałego miejsca. W sumie sobie teraz uświadomił, że jak będzie miał siniaki, to jako osoba niezwykle szczera może postawić w niewygodnym świetle dość dobrze znaną bohaterkę. Uśmiechnął się trochę szerzej na tą myśl, ostatecznie stwierdzając, że lepiej nie myśleć o tym, co może przynieść przyszłość.

Pocieszanie Unigirl okazało się czymś, co podzieliło klasę. Zarówno on jak i David wsparli dziewczynę, gdy Lilith niekoniecznie. Reszta zaś zdecydowała się nie uczestniczyć najwidoczniej w tym przedsięwzięciu... włącznie z nauczycielką. Cóż, w opinii Roosevelta powinna coś powiedzieć w tym temacie, zwłaszcza, że jej zajęcia związane były z marketingiem i relacjami z różnymi firmami. To ona powinna być największym oparciem, ale cóż, najwidoczniej nie chciała tego robić. Kolejny minusik do jej osoby. Niestety. Odwrócił się jednak i uśmiechnął do Nicol:
-Jeśli nie będę musiał siedzieć w pierwszym rzędzie pod ostrzałem to też mogę się gdzieś tam ustawić! - rzucił, wyraźnie żartując z kary, którą to ich nauczycielka wystosowała wobec Bubble Tea. Czy znowu mu się za to oberwie? Kto wie.

W końcu jednak dojechali. Chłopak wstał i o ile Femke go nie powstrzymała, to podszedłby szybko do Jumpera, chcąc szybko ustalić z nim i Unigirl plan działania.
-To my może pójdziemy na pierwszy ogień, by w razie czego ustawić się tak, byś nas widziała? - zaproponował, a jeśli dziewczyna przystała na ten plan, to ruszyłby do wyjścia, nie mając za wiele problemów z tym, by nawet skończyć jako pierwszy. Osobiście wolał być jakoś drugi w kolejce, ale kto wie jak to będzie.