Arc 1A - Hunter: Call of the wild

Robota jak robota. Trwała krótko, lub długo, zależnie od tego jaką akurat otrzymywał. Tym razem, praca ta była trochę dłuższa. W końcu często jacyś idioci uważali, że mogą tykać "towar" - dziewczyny - należące do rodziny Aymar. A kiedy coś takiego odwalali? To wtedy zjawili się tacy ludzie jak Howl. Tacy, jakim było daleko do przyjemniaczków kiedy ktoś ranił ich dziewczyny - może częściowo jego chęć zemsty wynikała z większej bliskości z nimi, z racji dawnego zawodu?
Nie miało to znaczenia. Co miało znaczenie, było ukaranie winnych. Nie było ich wielu, akurat tej nocy. 5. 5 osób, które nie potrafiło trzymać rąk przy sobie i podniosło rękę na towar luksusowy. Natychmiast, kiedy do sytuacji doszło, został poinformowany. I tak jak z klubów klienci zostali wyrzuceni, tak nie był to koniec ich kary. Nie. To był dopiero początek.
Żyjąc na ulicy, człowiek uczył się wielu rzeczy. Zdobywał sporo kontaktów. Znalezienie jego celów nie było zbyt trudne. Informacje dostał praktycznie że do ręki. Jedyne co mu pozostało, to złapanie ich i danie nauczyki.
Pierwsza dwójka. Młodziaki, wyrzucone ze szkoły, Adam i Laurent. Trochę rączki zawędrowały zbyt daleko, wielokrotnie. Sypiająca w motelu para nastolatków nie była gotowa na wizytę nocnego gościa. Ba. Amatorzy nie zamknęli nawet drzwi.
- Dzień doberek. - powiedział jednemu, jakiego to dojrzał zaraz za drzwiami. Chłopak wycierający swoje mokre włosy w ręcznik zdawał się być zaskoczony. Tak by jego zaskoczenie podkręcić, Howl przywalił mu z kastetem prosto lewego sierpowego w twarz. Drugi, również zaskoczony chuderlak, nie miał zbytnio szans z wytrenowanym mafiozą, kiedy próbował się bronić. I już po chwili, byli przywiązani do krzeseł. Z wybitymi wieloma zębami. Prawdopodobnie będą też mieli blizny na policzkach. Ah, i co najważniejsze, połamane wszystkie palce. Jeden po drugim. Zadowolony ze swojej roboty, Howl opuścił motel zostawiając ich aż ktoś znajdzie parę. Lub nie.
Kolejna dwójka. Mąż i żona, Lee i Maya. Ci już byli gorsi. Podczas zabaw z ich dziewczynkami byli mocno agresywni. Na tyle, że jedna wylądowała w ciężkim stanie. A przysłowie zawsze kazało oddawać z nawiązką. Cała sytuacja została też dość łatwo rozpracowana, bo kiedy ich znalazł, para się ruchała na tylnych siedzeniach ich auta. Wyrwanie pokrywki od boku z paliwem i wrzucenie zapałki, sprawiło że auto pięknie zaczęło się żarzyć, podczas gdy Howl sobie spokojnie odchodził od niego paląc papierosa. Pewnie zginęli, nie sprawdzał. Jak nie, to stan również poważny, taki jaki ich przez całe życie będzie prześladował.
Ostatni target. Starszy facet, Henry. Równie bezczelny, co poprzednia dwójka, doprowadzając dwie z dziewczyn do ciężkiego stanu. Minus? Wyżej postawiony. Nie mógł zostać otwarcie zaatakowany, jednak jego żona była znana z lubowania się w rozpustach. Wkręcenie się na jedną, nie było żadnym dla niego problemem, kiedy to zaprosiła kto wie ilu nagich facetów i kobiet w maskach. Znalezienie się przypadkiem w pokoju Henryego, kiedy ten drzemał, i wstrzyknięcie mu bezpośrednio narkotyku, jaki zażyty w ten sposób kończył żywot w sekundy? Bez problemu. Trochę szkoda że tak mało się wycierpiał, ale bardziej kreatywne działa potrzebowały czasu. A tego Howl nie miał.
Zdążył jednak jeszcze przelecieć jego młodszą żonę.

I robota była skończona. Perfekcyjnie. Praktycznie planował zbierać się już do swojego apartamentu, by skorzystać z wyjątkowo spokojnego towarzystwa swojej niewolniczki w łóżku, kiedy to został wezwany. Przez samą głowę rodu, jaką to chciał obalić? Czy dowiedzieli się o jego celach? Wątpliwe. Nigdy ich nie wyjawiał nawet przez chwilę. Równie dobrze mogły one nie istnieć, gdyby nie fakt że czasem o nich myślał poza okiem szefów.
Wodospad i lodowaty wiatr, a ten w szlafroku. Bycie liderem kultu, zdawało się, że zobowiązuje do bycia w jakiś sposób porypanym. Podążając za konkubiną głowy rodziny jednak, Howl wiedział że definitywnie nie był to jeszcze czas na przejęcie władzy. Do tego potrzebował więcej niż okazji na wbicie sztyletu w kudłatego, a nawet do tego okazji nie miał porządnej. Korzystając z zaproszenia, podszedł bliżej i przyklęknął, kładąc za sobą swoją torbę z rzeczami. Już dawno temu obmył się z krwi, to nie było po nim widać żadnych oczywistych śladów poprzednich zadań.
- Witaj Ojcze. - powiedział, kłaniając się lekko jak już siedział na tych kolanach we wskazanym miejscu. I zaczął wysłuchiwać jego słów. O tym jak stracili dwóch członków rodziny. I to nie byle jakich. Żony Antoniego. Ktoś... definitywnie nie lubił swojego życia. I Howl planował postarać się, aby ten polubił je jeszcze mniej. Rżnięte rodziny zdawały się mniejszą karą, kiedy to ofiara by nie miała okazji im się przyglądać parę dni. Dopiero po tym, mógł głowę ściąć. Zostawił ten detal jednak dla siebie. Na przyszłość. O dziwo jednak, Howl nie spodziewał się iż będzie to wymagało tak... okrężnej drogi. Informacje na temat pierścienia, jakiego używała żona Antonyego... hmm. I nie był to jedyny pierścień jaki miał zebrać. Kojarzył, że były one odpowiedzialne za "czary". Bardzo ważne przedmioty, jakich nie było bardzo wiele. A co ważniejsze, bardzo potężne przedmioty. I ktoś zabił posiadaczkę jednego. Brudny blondyn miał coś wrażenie, że nie chodziło tylko o zemstę na tych co zranili żony Aymara. Albo Ci co je zranili, byli dużo bardziej niebezpiecznymi jednostkami niż na pierwszy rzut oka to brzmiało. Miał jednak zadanie. I tak jak zawsze, liczyło się jedno. Zrealizowanie go by wspiąć się po wyżynach organizacji.
- Nie zawiodę Cię ojcze. - odpowiedział, nie ruszając się kiedy to został pocałowany w poliki. Nie wstawał jeszcze jednak. - Mogę mieć pytanie?
Zapytał najpierw, wiedząc że w tej pojebanej sekcie nawet powiedzenie czegoś bez pozwolenia może się źle skończyć. Gdyby jednak to pozwolenie dostał, postanowił zadać pytanie proste, a być może ułatwiającego jego najbliższe dni.
- Grace Hills. Czy wiadome jest, gdzie ona przesiaduje, abym jak najszybciej ją znalazł i nie tracił czasu na szukanie jej po mieście? Szybciej będę mógł ruszyć wtedy po pierścień. - stwierdził neutralnym głosem, czekając na odpowiedź. Po dostania jej, ukłoniłby się ponownie, podziękował ze poświęcony mu czas i wstał. Kierując się już do swojego apartamentu, faktycznie w celu przygotowań. Wysyłając też rzecz jasna swojej lokaj wiadomość, za ile będzie. By się przygotowała.


20 minut później Howl wchodził już pewnie do swojego apartamentu, aby zostać powitany przez swoją lokaj. Młoda blondynka była ubrana w strój typowy dla lokaja. Tym też głównie była, poza czarną obrożą jaką nosiła wokół szyi. To nie tak, że była jednak ona stała. W końcu musiała jakoś zakupy dla niego robić, to też mogła ją sama zdjąć. Lepiej było jednak, gdy tego nie robiła w apartamencie Howla bez pozwolenia. Taka była teoria. Raczej dobrze było ją przestrzegać, jeżeli chciała by jej dni były bardziej spokojne. Niezależnie czy były z jej traktowania zadowolona czy nie.
Podchodząc do niej, blondyn złapał ją za podbródek mocno, schylił się całując ją na ustach i gryząc lekko jej wargę, nim puścił kobietę. Patrząc w jej oczy, szukając reakcji na jego zachowanie, nim nie ważne co bezczelnie się uśmiechnął. Oddał jej futrzaną kurtkę, aby powiesiła ją na wieszaku. Zdjął też buty zostawiając je przy wejściu, i wędrując sobie po apartamencie w stronę kuchni zrzucił koszulkę na kanapę. Rozprostowując się trochę, wziął sobie whisky z barku i nalał do kieliszka, nim oparł się o blat kuchenny. Zerkając w stronę, w której wiedział że znajdowała się jego pani lokaj.
- Ruszam do Great Falls w Montanie. Możliwe że nie będzie mnie przez dość dłuższy czas, może nawet miesiąc. Liczę, że zadbasz o apartament, chyba że chcesz mi w brudnej robocie towarzyszyć? - zapytał z uniesioną brwią. Może nie powinien, ale czy miało to jakieś większe znaczenie? Szef sekty nigdy nie powiedział, że sam ma zadanie wykonywać. Zrobił łyka whisky, nim je odstawił i obrócił się w stronę lodówki. Wyjął masło, jajka, ketchup. - Dziś na kolację jajecznica. W między czasie, spakowałabyś mnie na wypad. Może być podczas niego dużo podróżowania, pewnie zajmie ten miesiąc minimum. Sprawdź też najlepszą możliwą i dostępną dla mnie trasę do Great Falls.
Nie pytał się właściwie jej o zdanie. Nie tym razem. Wydawał polecenia i liczył na posłuszeństwo, co dziewczyna na pewno już dobrze wiedziała. Sam, lubiąc gotować, zajął się właśnie tym. Może jajecznica nie była czymś ambitnym, ale zrobiona dobrze potrafiła być kurewsko smaczna. W tym celu też, wyjął boczek z lodówki by ją... urozmaicić. Nie minęło wiele czasu, nim gotowe dwa talerze pełne jedzenia położył na stole. W przeciwieństwie do niektórych, nie miał nic przeciwko temu aby jego niewolnica jadła tuż obok niego. Popijałby też sam sobie whisky, jej za to nalewając wino do kieliszka. Dobrej marki, oczywiście.
- Jak zajmiesz się wszystkim, dołącz do mnie w łóżku. Jak najwcześniej chcę wyruszyć. - powiedział jeszcze w trakcie kolacji patrząc na swoją kobietę. Czekając aż zje, aby umyć oba talerze. Ta teraz miała ważniejsze kwestie. Przygotować ich. On sam natomiast, dalej z kieliszkiem whisky, udałaby się do łóżka. Schowałby do szufladki nocnej pistolet, kastety, portfel i komórkę. Zrzucił skarpetki i spodnie, rzucając je w kosz do prania, i położył się zwyczajnie bez przykrywania. Przymknął oczy. Jutro będzie musiał zweryfikować to, co przygotowała dla niego dziewczyna. Miała dostęp do laptopa i większości jego rzeczy, z wyjątkiem broni, więc nie powinna mieć z tym problemów. Raczej.

Numer do niej miał w telefonie. Skąd, kiedy to telefon miał przy sobie? To zadanie na pewno nie było tak wyprzedzone, aby już przy zakupie ten numer miał. Nie. Większa była możliwość, że zwyczajnie włamali się do jego telefonu. Mogli równie dobrze dać takie polecenie jego niewolnicy, który w teorii miała największy dostęp jak i najwięcej okazji do zabicia go. Czy by posłuchała? Nie wiedział, ale była ona prezentem od ojca. Nie zdziwiłby się też, gdyby w jakiś sposób dla niego szpiegowała. Kiwnął głową nie zadając jednak zbędnych pytań, i zgodnie z poprzednim planem, pożegnał się z ojcem.

Wbrew popularnej opinii, Howl znał imię swojej niewolniczki. W końcu była jego własnością. Tak jak jego pojebaniu nie było końca, tak nie traktował jeszcze jego kobiet jako numerki. Rozróżniał je. Może dlatego, że faktycznie dla siebie miał tylko jedną. Dość... pojebaną, jakby miał przyznać. Pewnie bardziej od niego, jak tak czasem patrzył na jej zachowanie. Nie należało do typowych niewolniczek, jakie to miał okazję widywać dość często w swojej rodzinie. Niektóry były naćpane i nie kontaktował. Inne ciągle płakały. Jeszcze inne stawiały opór, i różnie się to dla nich kończyło. Jego jednak? Była inna. Nie wiedział tylko do końca jak.
Dziewczyna zdawała się obudzić, kiedy wspomniał o swojej miesięcznej wyprawie. Odpowiedziała, zresztą też zadał jej pytanie. Zesztywniał jednak na jej odpowiedź. Zmiana bielizny? Mycie zębów? Co na pierdoliła?
- A może zwyczajnie nie będziesz w stanie bez swojego pana funkcjonować? - zasugerował z dość agresywnym uśmieszkiem, darując jej ten wybryk. Tak, Lottie była inna od reszty niewolnic. Pyskowała ale była posłuszna. Miał jednak wrażenie, że na zbyt wiele jej pozwalał. Co też po chwili zresztą się okazało prawdą, kiedy ta rzuciła w niego ceramiczną miską. Trochę szerzej otwierając oczy, Howl zrobiłby szybki krok w bok i jeszcze ręką odepchnął wazę gdzieś na bok, aby przywaliła w ścianę za nim.
- POJEBAŁO CIĘ DO RESZTY?! - zapytał głośno, agresywnie widząc jak pani domu sobie odchodzi. Chyba jej się kurwa role pomyliły. O co jej chodziło, nie miał pojęcia i go nie interesowało. Były rzeczy na jakie jej pozwalał. Były zabawą, a Howl nie lubił uległych dziewczyn. Inaczej. Lubił. Ale szybko się nudziły. Trzeba było mieć trochę adrenaliny w życiu, i jego niewolnica o dziwo mu ją zapewniała. Nie mniej, przesadziła. Były rzeczy ważne i ważniejsze. Jedzenie, było na ten moment ważniejsze. Lottie nigdzie nie ucieknie. Była jego, nie ważne jak bardzo tego nie chciała.
Słysząc jej przeliterowanie, uniósł wysoko brew. Zawęził wzrok. Fajnie gdyby mógł jej ufać. Ale kurwa nie mógł. To był ten problem z buntowniczością. Była fajna. Dawała adrenalinę. Ale żeby suce zaufać, to nie było szans. Słysząc stwierdzenie, że jedzenie jest jeszcze obrzydliwe, wiedział że musiała nastać zmiana planów. Kiedy tylko zajął się naczyniami, zatrzymał ją jeszcze nim poszedł do łóżka. I przez zatrzymał, autora miał na myśli złapał ją za szyję i przybił ją agresywnie do metalowego słupka prowadzącego do kuchni. Słup nie był najstabilniejszy, to się zatrząsł. Jedna z szyb jaką podtrzymywał wypadła i rozbiła się na podłodze. Howl, był generalnie silny. Objęcie szyi niewolniczki nie było problem, jak i mocniejsze jej ściśnięcie. Na tyle mocne, by ta miała problemy z oddychaniem i zaczęła odlatywać. Zbliżył swoją twarz, rozzłoszczoną do niej. Dbając by było to jakieś 20 cm odstępu między ich oczami.
- Wyjaśnijmy sobie jedno kurwo. Toleruje Twoje zachowanie. Jesteś prezentem i dobrą zabawką. Pamiętaj jednak, kto tu jest panem. Jesteś tylko niewolnicą, więc nie pozwalaj sobie na zbyt wiele, bo moja cierpliwość się do Ciebie kończy. - wycedził przez zęby, ściskając trochę bardziej jej szyję. - Chyba nie chcesz, abym Ciebie oddał? Wyrzucił na ulicę? Prosto w ręce mojego ojca, który już zadbałby żebyś była tak naćpana jak się tylko da. Nie myślałabyś już. Nie miała własnej woli. Nawet byś nie kontaktowała, będąc tylko zabaweczką w rękach losowych mężczyzn. I bym Ciebie zastąpił, biorąc inną która bardziej będzie pamiętała o swoim miejscu. Nie chcesz tego, prawda?
Zapytał, nie poluźniając nawet uścisku. Czekając na jej odpowiedź, jaką pewnie częściowo jej uniemożliwiał. Na pewno była mądrą istotką. Jakoś da radę mu pokazać, że tego nie chciałaby i że jest jego, co chyba do niej nie docierało. Wtedy dopiero puściłby ją. No... ewentualnie tuż przed momentem kiedy ta faktycznie miała odpłynąć i zemdleć. Nie mogła. W końcu miała robotę.
- Posprzątaj tu. - zerknął jeszcze do torby w jaką go spakowała. Tak jak myślał. Jebana kurwa, wkurwiona o chuj wie co. - I mnie spakuj porządnie, inaczej możesz zapomnieć o jechaniu ze mną.
Obserwowałby jeszcze ją przez chwilę, oczekując odpowiedzi. Posłuszeństwa. Znania swojej pozycji. Mimo wszystko, dalej razem spali. Czy ta by go zabiła? Nie. Nie zrobiła tego dotychczas, mimo tego jak bardzo podobne sytuacje już pewnie mieli. Jej los byłby dość okrutny, gdyby to zrobiła. Tego był Howl pewien. Dopiero kiedy zauważyłby, że ta znowu nie zamierza odpierdalać szajsu, razem ze swoim kieliszkiem whisky udałby się do łóżka - omijając po drodze szkło z rozbitej szyby. Lekka też zmiana planów, przed spaniem.

Była 16. To jak następny dzień, kiedy szło się spać o raptem 8 godzin temu. Chłopak podniósłby się z łóżka, łapiąc ponownie swoją szklankę z whisky i upijając jej trochę. Czy Lottie czegoś nie dosypała? Hmm... zbyt późno. Jebać. Jeżeli dalej leżała w łóżku, to złapałby jej podbródek otwierając go bardziej na siłę i nalał jej trochę whisky do ust. Tak na zakrztuszenie się, napicie i przebudzenie. Świetna pobudka.
- Wstawaj. Idę się umyć, przygotuj mi ubrania. Liczę, że cała reszta jest już przygotowana poprawnie. Znajdź trasę do Great Falls. - powiedziałby, nim skierowałby się w stronę łazienki. Prosto pod prysznic, nie zamykając zresztą nawet pomieszczenia. Jakby niewolnica chciała dołączyć, to mogła. Co jak co, ale jednak u niego, to miała niebiańsko luksusowe warunki. Prysznic, planował dłuższy. Ciepły zawsze był niesamowicie przyjemny. Po około 30 minutach dopiero wyszedł. Wycierając włosy ręcznikiem, wyszedłby z łazienki kapiąc wodą z całej reszty ciała bo nie wytarł się porządnie. Nie okrywał się też ręcznikiem. Skierowałby się w stronę niewolnicy, jaka to miała przygotować jego ubrania. Oby tym razem go posłuchała. Jego groźby nie były puste. Uważałby też pod nogi, bo zawsze mogła dla niego przygotować jakąś niespodziankę.
Oczywiście, gdyby dziewczyna się znowu nie posłuchała, sam ruszyły w stronę swojej szafy. Ubrał szybko, w wygodniejsze ubrania pasujące do podróży. Czarne skarpetki, równie czarne, mocarniejsze buty sięgające do łydki. Spodnie camo, białą podkoszulkę, na którą jeszcze zarzucił prostą czarną koszulkę. do tego równie czarną, ciaśniejszą bluzę gdyby pogoda była wyjątkowo chłodna.
Rzecz jasna, ponownie też sprawdziłby co Lottie przygotowała mu w torbie. Miał szczerą nadzieję, że chociaż to wykonała poprawnie. Inaczej najpierw będzie musiał zatrzymać się w siedzibie rodziny i podrzucić im pewną sukę.
- Znalazłaś najwygodniejszą, najszybszą i najbliższą w czasie trasę? Śmiej tylko powiedzieć nie... - pogroził jeszcze dodatkowo, z irytacją wypisaną na twarzy. Jeżeli nie znalazła? To świetnie. Sam usiadłby na kanapie, wziął laptopa, i sprawdził trasę. Samym autem nie, bo nie prowadził na tyle dobrze. Lottie w tym nie ufał. Samolot drogi i będzie problem z jego bronią. To wybrał ostatecznie przemieszczanie się busami i pociągami. Tylko musiał znaleźć jakieś dobre połączenia. Względnie dobre.

Co za problematyczna niewolnica. Howl, widząc jej uśmiech, ponownie musiał się zastanawiać skąd ją w ogóle wytrzasnęli, skoro jej instynkt przetrwania był upośledzony do takiego stopnia. Odpowiedź dziewczyny? W pełni wymyślona najpewniej, z racji że ni chuja nie było szansy aby faktycznie chodziło o muchę. Odpowiedź kobiety w pewnym sensie tylko przyśpieszyła to, co i tak miało się zadziać. Przyciśnięcie do pilaru. do jakiego to widocznie musiał dodać dodatkową uwagę przez jej pierdolenie.
- Co do okulisty, zbędny. Sam zajmę się zaraz pozbawieniem tych Twoich oczek, co byś to nie wywyższała się ponad swojego pana. - prosty dorzucony komentarz, na który to kobieta i tak nie miała zbytnio jak odpowiedź. Poza ściśnięciem jego klejnotów, na co mężczyzna sam ścisnął jeszcze bardziej dłoń na szyi dziewczyny. Ta jednak nie kontynuowała nic więcej, to po chwili już ją puścił nie poświęcając jej nawet więcej uwagi.

Fakt, że rano zastał miejsce posprzątane, świadczył że była chociaż trochę przydatna. Zakrztuszenie jej też wyszło, a ubraniami po umyciu się aż tak się nie przejmował widząc je. Były wystarczające. Na ten moment założył tylko skarpety i spodnie, nim dziewczyna powiedziała że prowadzi.
- Że co kurwa? - odpowiedział głośniej, aby to ta słyszała. Nim podszedł do łazienki, aby ją otworzyć. Lub jak się zamknęła, to stanąć przy niej. Nie chciało mu się wydzierać, to też musiała ich jak najmniejsza odległość dzielić. Inna sprawa, że chciał na nią spojrzeć jakby była pojebana. - I czym ty niby chcesz na zawieźć, bez rozjeżdżania po drodze ludzi? Nie chcemy aby całe miasto się dowiedziało o naszym przyjeździe idiotko.
Skomentował z irytacją wypisaną trochę na twarzy. Jeżeli jej pojazd faktycznie był normalniejszy od monster trucka?.. Pozwoliłby na to. Niechętnie, ale by pozwolił.

Rzecz jasna też, nie mógł zapomnieć o sprawdzeniu rzeczy jakie ta ostatecznie dla niego zapakowała. Żeby chociaż spełniany jakieś sensowne standardy na taką podróż. Parę par ubrań pasujących do aktualnej pogody, kosmetyki co by chociaż zęby i włosy umyć, laptopa... tego typu rzeczy powinny w nim być. Po sprawdzeniu torby, zarzuciłby koszulkę Nirvany i udał się na górę. Zabrać ze sobą pistolet, portfel, komórkę i kastety. Pistolet przypiąłby na ten moment do paska od spodni, tak aby wisiał z tyłu. Portfel i komórka standardowo do kieszeni, a kastety? Wrzucił do kieszeni w kurtce, jakiej to jeszcze nie zakładał żeby się nie przegrzać. Po tym całym przygotowaniu ponownie wziąłby sobie kieliszek Whisky. Zamoczył w nim usta, upijając bardzo niewiele trunku. Nie mógł być zbyt pijany, niestety. Co mu pozostało do zrobienia?... Jakieś jedzenie i sprawdzenie torby kobiety, czy aby ta czegoś nie zapomniała. Najpierw by ją sprawdził, a potem ruszył do kuchni. Złapał patelnie, parę kawałków polędwiczki. Tu olej, tu jakieś przyprawy dające mięsku wyrazisty smak typu cebulka, czosnek, majeranek i tak dalej. Do tego wrzuciłby do garka ryż, aby ten też się zagotował, i kompletnie zmielone czerwone buraczki na trzeci palnik. Trochę soli, pieprzu i octu dla smaku. I robił się im już mini obiad dla 2. Uważałby też, aby znowu ktoś w niego nie rzucał garnkami.

Howl był jednak Howlem. Nie był najcichszy, to też już samo przekrzyczenie wody bez próby krzyczenia zdawało się być w zasięgu jego umiejętności. Też było. Słysząc "Tsk.", wiedział że ta już próbowała jechać czymś mniej... konwencjonalnym. Nie. Na chuj były mu takie ładne słówka. Chciała jechać czymś nienormalnym. Zwyczajnie. Co za niewolnica, z którą to ciągle trzeba było mieć się na baczności, bo zaraz co odwali i potem on będzie miał przez to problemy. Tak często kusiło go ją udusić za to wszystko, a i tak często się od tego powstrzymywał. Była... no jego. Trochę szkoda zabijać to co jego, nawet jak to coś było niezwykle wkurwiające.
- Może być. - stwierdził słysząc o Fordzie. Skąd ona go weźmie?.. Nie wiedział. Może już nawet miała. Nie śledził jej wszystkich posesji, co mogło być dość martwiące. Może kiedyś ugryzie go to nawet w tyłek, może nawet dosłownie, że nie wiedział na co ta kasę wydawała.

Sprawdzenie tego co mu spakowało, było bardzo taktyczne też. W końcu sam się pakując, musiałby chodzić i pakować rzeczy. A tak to tylko je wyjął, sprawdził, schował ponownie. Laptopa dorzucił, z racji że mógł się faktycznie przydać. Sprawdzając torbę dziewczyny...
- Po co ci gwoździarka? - zapytał unosząc głos, patrząc trochę niepewnie na zawartość. Granat też był dość niebezpieczny, ale z racji że zabezpieczony jednak to... Howl miał nadzieję, że tak pozostanie i coś nie wywoła niechcianego wybuchu ich auta. Oraz ich. Ze wszystkiego zdawało się, że to gwoździarka była najdziwniejsza. Nie, kłamał. Lutownica też była pojebana. Co ona planowała robić na tej wycieczce? Ostatecznie pokręcił głową i zasunął jej torbę. - Wyjebane.
Stwierdził, wierząc że aż tak jej rzeczy go nie dotyczą. Niech sobie bierze co chce, byle nie musieli jej potem dokupywać ubrań. Kiedy dziewczyna się zjawiła na jedzenie, wzrokiem jeszcze przeleciał to w co się ubrała. I oczywiście, po zjedzeniu - ale nie przejedzeniu się - umyłby naczynia. Zebrał wszystko co potrzebne. Napił się znowu łyka whisky. Upewnił się, że nie zapomniał niczego. Portfel, komórka, pistolet, kastety, torba na podróż... wszystko zdawało się że miał. Wziąłby jeszcze tylko jakąś butelkę z wodą i dorzucił do torby, co by na podróż mieli. Założył buty i zarzucił kurtałkę jaką to mu przygotowała. Spojrzał w jej stronę.
- Prowadź do tego swojego auta. - prosta sprawa. Proste polecenie. Z pewnością wykona jej bez żadnego problemu. I ręką wskazałby na drzwi, aby to pierwsza wyszła. A on za nimi apartament zamknie, aby to nikt się przez czas ich nieobecności nie panoszył. Poza pewnie rodzinką Aymar. Nawet nie kwestionował, że czasem mogli się do niego włamywać i sprawdzać rzeczy.

Chłopak uniósł jedną brew, słysząc komentarz dziewczyny do czego była jej potrzebna gwoździarka.
- Pojebało? Kastety znacznie groźniejsze od jakiejś tam gwoździarki. - stwierdził pewnie siebie, zakładając rękę na rękę i patrząc w jej stronę. Gwoździarka. Też sobie wymyśliła. Z jednej strony się nie dziwił, bo nie była nawet w połowie tak silna jak on. Nie dość że była kobietą, to pewnie nawet tak nie skupiała się na zwiększeniu własnej siły jak Howl. Zaproponowała zaprezentować. Z pewnym siebie uśmiechem machnął ręką. - To prezentuj.
Właściwie, to nie miał pojęcia co ona chciała prezentować. To tak kinda nie wiedział czego się spodziewać.

Ford. Gdzie go kupiła? Skąd miała kasę? Nie wiedział. Nie interesował się zbyt bardzo. Skoro ma, to ma. Usiadł obok niej rzucając bagaż na tyle siedzenie. Chowając pistolet do schowka przed nim, tak na wszelki wypadek gdyby trzeba było interweniować jakoś bardziej. Szybciej go wyciągnie ze schowka niż spod swojego tyłka. I zaczęli jechać. Nawet przepisowo, co częściowo go dziwiło. Uniósł nawet brew widząc jak ta jest... grzeczna. Przyśpieszyła jednak znacznie, kiedy to już opuścili centrum. Świetnie. To było bardziej w jego stylu. W końcu dopiero potem mieli się nie rzucać w oczy. Teraz, mógł mieć istotniejsze rzeczy do przejmowania się. Tylko... nie miał. I co on miał przez całą tą podróż robić?
- Ah, żebyś potem nie była zaskoczona. Za zadanie mamy znaleźć pierścień dający super moce. Jak auta zaczną latać czy coś, to nie zdziw się. - postanowił właściwie poinformować swoją niewolnicę, bo... tak jakoś. Nudziło mu się trochę. A nigdy nie był człowiekiem, co to siedział w telefonie. Hmm... - Za jaki czas dotrzemy na miejsce?
Dopytał jeszcze. W końcu to nie on był kierowcą. Czy ona w ogóle dobrze jechała? Tego nie wiedział. Słysząc jednak jakiś huk za sobą, obrócił się. Przypatrywał się ulicy, na jakiej nic nie widział. Po tym spojrzał na bagażnik. Usiadł normalnie, z głową skierowaną w stronę Lottie. Uniósł brew.
- Zgaduję, że właściciel auta? Będzie trzeba się go pozbyć, nim dotrzemy na miejsce. - stwierdził bez większego przejęcia. Jakby... cieszył się, że nie była bogatsza od niego. - Czy miałaś jakiś plan w jego kwestii, czy postanowiłaś zwyczajnie improwizować i czekać aż nas złapią?
Tak dopytał, bo może kobieta miała jednak plan. Jakiś. Coś? Nie wiedział. Yhhh... o czym to gadało się z ludźmi. Kiedy nie było się pijanym lub naćpanym? Yhh...
- To jak Twój dzień minął, niewolnico? - postanowił ostatecznie rzucić z nadzieją, że chociaż ta zapewni mu jakąś rozrywkę. Jak nie... to sam sobie znajdzie. Jakoś. Jebane podróże, zmuszające go do siedzenia w miejscu.

Chłopak uniósł brew, widząc zachowanie i sposób używania gwoździarki poprzez Lottie. Jedyny powód dlaczego to w jakimś stopniu mogłoby zadziałać, to dlatego że na to pozwolił i nie zareagował kiedy ta do niego z niej wycelowała. Czy był bardziej niebezpieczny, zapewne było kwestią sporną. Dla innych, może i by był bardziej niebezpieczny. Tutaj jednak? Dla Lottie on był najbardziej niebezpieczny - prawdopodobnie - a dla niego ona, częściowo przez to na ile jej pozwalał w swoim domu. W końcu tyle okazji ile miała do zabicia podczas snu, to miało... bardzo wiele osób. Wcześniej, kiedy rodzina Aymar go jeszcze wykorzystywała jako atrakcję w swoich burdelach, to też wiele osób mogło go podczas snu zaatakować. Ostatnio jednak, możliwość do tego miała jedynie ta niewolnica która była trochę jebnięte. Howl był prawdopodobnie bardziej jebnięty, skoro nie miał problemu ze spaniem w jej towarzystwie.

- Mogą zacząć. - odpowiedział z automatu, przeciągając się do tyłu. Ziewając. Walec drogowy? Zerknął w jej stronę. Był ciekaw, jak ta wynalazłaby walec. Tym razem kierowca wewnątrz walca? Może. - I nim zaczną, to pewnie trochę upierdliwej roboty przed nami w znalezieniu całych pierścionków. Nie czyń roboty bardziej upierdliwej walcem drogowym, chuj wie skąd wziętym.
Stwierdził, nie komentując nawet gustów pojazdowych niewolnicy. Dlaczego w ogóle pozwalał jej jeździć? Może wykorzystywanie jej też jako lokaj i pozwalanie na wychodzenie z domu źle wpływało na hobby jakich ta się podejmowała. Widząc jednak w kolejnych jej słowach wyzwanie, miał ochotę jej coś zrobić. Nie wiedział tylko co, a samo poduszenie wydawało się dość delikatne. I nie mógł znaleźć niczego, co by faktycznie pasowało, więc ostatecznie skrzywił twarz.
- Nawet droga z wyzwaniami nie byłaby problemem. - stwierdził, poniekąd się zgadzając? Chyba. Nie będzie jakaś suka jego umiejętności poniżać. Czy był lepszym kierowcą było wątpliwą kwestią, ale zamierzał sprawić że ta cofnie swoje słowa. A jak nie cofnie, to będzie musiał jednak pozostać przy tym w czym się specjalizował. Rękoczynach.

Uniósł brew słysząc o hobby na odstresowanie. Kierowca związany z hobby?
- Oh? I co to niby za hobby? - spytał, wyjątkowo nawet zaciekawiony co odpowie. Jakieś tortury? A może jego niewolnica została zarażona przez rodzinę Aymar dziwnymi hobby seksualnymi i de facto facet w bagażniku był od jakiegoś czasu gwałcony? A może sam to lubił? Chuj wie. Lottie była pojebana, i jakby ktoś się spytał Howla, to oczywiście bardziej od niego. Więc jej hobby też mogłoby znacznie bardziej pojebane od jego hobby. W końcu nalewanie whisky do ust śpiących dziewczyn było takie normalne. Lub przywalanie nimi o jakieś słupy. Totalnie normalne działania.
Na jej odpowiedź na jego pytanie jak minął dzień, spojrzał zirytowany. Sięgnął ręką, aby złapać ją za włosy i przyciągnąć jej głowę bardziej do siebie.
- Chodziło mi nim wróciłem i postanowiłaś jak dzieciak rzucać we mnie garnkami. I dobrze o tym wiesz. - wyszeptał jej do ucha z irytacją w głosie, nim ją puścił. Jednak prowadziła. Nie mógł pozwolić sobie na zbyt wiele, bo utrudniłoby to jego podróż. - A odpowiadając już na Twoje pytanie, zabiłem paru ludzi. Przeleciałem paru ludzi. Wróciłem do domu, gdzie zastałem niesforną niewolnicę jaka w podzięce za jedzenie zaczęła rzucać rzeczami i strzelać fochy. Wkurwiłem się, dałem nauczkę, poszedłem spać. Obudziłem zdziwiony, że ta ponownie czegoś nie kombinowała w nocy. I się znalazłem z nią tutaj, w drodze na wyprawę na jaką pozwoliłem jej ze sobą jechać. W końcu co by robiła beze mnie? Najpewniej się niesamowicie nudziła w pustym domu.
Stwierdził, bezinteresownie wymieniając wszystko. Nim sobie o czymś przypomniał. Spojrzał na nią z uniesioną brwią.
- Swoją drogą, jesteś moja. Po chuja mam Cię podrywać? Duszenie i podglądanie nie było pierwszy, i nie było ostatni raz. - stwierdził, nim wyciągnął komórkę. Poszukał numeru, do kontaktu z jakim to "ojciec" kazał mu się połączyć. Grace Hills. Zadzwoniłby, mając trochę wywalone co ta właściwie robi. Czekał aż ktoś odbierze, pukając sobie trochę znudzony drugą ręką w tapicerkę. A jeżeli by już odebrała jakaś kobieta? Zadałby proste pytanie, dalej znudzony.
- Słyszałem, że oferujesz wiedzę o unikatowych pierścionkach? Ojciec był zainteresowany, gdzie się możemy spotkać za... 24 godziny? - liczył na konkretną odpowiedź, a nie kolejną osobę jaka to będzie próbować go wkurwiać.
Ciekawe też czy gdzieś w aucie były jakieś narkotyki, jakimi mógłby sobie urozmaicić podróż. I potem jazdę.

Lottie miała pojebane hobby. Jakby, to było pewne. Na tyle, że nawet Howl skrzywił twarz, słysząc o jej rozmyślaniach na temat prasy hydraulicznej i zaszyciu komuś szczura w brzuchu. Odpowiedzi na te pytania, zdawały się dla niego jasne. Zwyczajnie, w obu przypadkach facet taki by zginął. Ludzie byli w chuj delikatnie. Złamanie ich, czy zranienie, było tak dziecinnie proste, że Howl nawet kwestionował czy nie dla tego właśnie istnieli. Dla ranienia innych. Właściwie... to nie, nie kwestionował. Miał w takie rzeczy zwyczajnie wyjebane.
- Zadbaj chociaż o to, aby nie krzyczał zbyt bardzo. Jak całe miasto się na nas zrzuci, to działanie będzie irytujące. Lub tego zabij, znajdzie się wielu zastępczych. Pewnie nawet znajdziesz pojeba na tyle chętnego, że zgodzi się na zaszycie w nim brzucha jak o tym usłyszy. To ile ludzie mają zboczeń, jest pojebane. - stwierdził Howl, przeciągając się i bardziej rozkładając na siedzeniu znudzony. - Ty też jesteś pojebana. Bardziej niż ja.
Dopowiedział po chwili, żeby to było jasne. Wpasowała by się w klientów jego rodziny, jaka zadowalała najróżniejszych ludzi. No... on dawniej też zadowalał. Uniósł jednak jedną brew, kiedy to ta powiedziała, że to było urocze że nie wiedział.
- Oh? Wyjaśnij więc, skoroś taka mądra. - stwierdził, i oczekiwał odpowiedzi. Chociażby dlatego, że byłoby to jakieś ciekawsze spędzenie czasu. A jeżeli ta by nie planowała odpowiedzieć? To ręką sięgnąłby w stronę biegów i na siłę wrzucił mniejszy. I ponownie, jeżeli ta by dalej nie odpowiedziała. Tak, żeby jechanie było niesamowicie upierdliwe. Kto wie, może nawet wywołają jakiś wypadek?

Telefon. Zwykły telefon, dzięki któremu już dostał jakieś informacje gdzie się stawić.
- Świetnie. Jak nie potrącimy po drodze jelenia, to zobaczymy się niedługo. - stwierdził, po czym zaczekał sekundę na ewentualną odpowiedź. Jak nie była żadnym pytaniem w jego stronę, to zwyczajnie się rozłączył i schował ponownie telefon do kieszeni. Nie było narkotyków. Pewnie były, ale jakieś ukryte. Ehh... ręką sięgnął na bok siedzenia, aby to je rozłożyć. I zwyczajnie planował sobie tak leżeć. Czekając aż stanie się... coś. Coś ciekawego.

Ale podróże był chujowe.

Odpowiedź Lotti, wyjaśniała wiele. Bardzo wiele. I tak jak często nie mógł jej zrozumieć, tak to był w stanie zrozumieć. Robienie rzeczy, jakich inni nie chcieli? Definitywnie było dobrą zabawą. Jedną z najlepszych, jakie dało się wymyśleć. Zmuszanie ich do rzeczy, tylko dlatego że samemu było się silniejszą jednostką... było bardzo zadowalające. Jakby faktycznie "wygrał". Takiego uczucia, nie było w momentach, kiedy to reszta również pragnęła tego co on. Dalej potrafiło być to przyjemne oczywiście. Howl nie był na tyle ograniczony, by czerpać przyjemność jedynie z rzeczy jakich inni nie pragną. Jeżeli dalej dzięki nim, mógł się czuć jak swego rodzaju król? Zwycięzcą? To i nawet osoby jakie ulegały z własnej woli był w stanie zaakceptować i się nimi dobrze bawić. To była różnica między nim a Lotti, na to by wychodziło. Że on nie ograniczał się do gwałtów, a ona się do nich ograniczała.

Co do tego jednak, kiedy zabawa była najlepsza, mógł się akurat zgodzić.

Otrzymał jednak od niej wyzwanie. Wymyślenie czegoś dobrego, aby zabawić się ofiarą przez nią złapaną. I nie była to sprawa prosta, biorąc pod uwagę jak bardzo pojebane rzeczy wymyśliła dla niego. Howl, mógł szczerze przyznać, że nie był najbardziej unikatowy w kwestii tortur ludzi. Preferował standardowe rozwiązania. Nie wpuszczanie szczurów do brzucha ofiar. To już było dla niego zbyt skomplikowane, zbyt bardzo czasochłonne. Rozmyślając nad jakimś rozwiązaniem, blondyn wyłączył się na dłuższą chwilę.
- Skórowanie człowieka na żywo również brzmi jak coś w Twoich gustach. Zmiażdżenie mu kostek i próba obserwowania jak ten stara się uciekać. Może znalezienie wilków w lesie, i zostawieni go im jako kąsek? Obserwacja jak te postanowią się nim zabawić... Może zmuszenie go do głodowania, a następnie podstawieniu mu przed nos jego własnej ręki, odciętej, co by to ją zjadł? - powiedział trochę znudzony, nim wzruszył ramionami. Zbyt problematyczna była to kwestia jak na niego. Wymagającej dużej ilości myślenia aby przebić plany dziewczyny. Może i Howl był pojebany na miliony sposobów, ale to akurat nie był ten. Nie znał się na książce "Tysiąc metod na sprawienie bólu tak, aby twojej niewolnicy się to podobało". Nie zamierzał też takiej lektury zbyt prędko czytać. - Nie jest on moją zabawką, tylko Twoją. Ty wybieraj.

Spowolnił auto. I kiedy odpowiedź zaczęła opuszczać usta dziewczyny, wiedział już że wygrał tym razem bitwę. Gorzej... gorzej że zaczęła mówić skomplikowane trochę rzeczy. Takie, przez jakie patrzył na nią przez dłuższy moment myśląc. W skrócie sugerowała, że on z nią flirtował. Hm. Odwrócił głowę i zaczął obserwować drogą obok.
- Cel naszych "giereczek" to jest zabawa i przyjemność. Nie coś takiego jak... romans. Czy miłość. Blegh. - stwierdził, wykrzywiając więc twarz na tą myśl. Jeszcze zaraz by zaczęli gadać o tym że chciał się z kimś związać, co było totalną bzdurą. On mógł wiązać, go dla zabawy mogli wiązać, ale coś ponad zabawę? Nigdy. Bo o to w życiu Howla chodziło. O zabawę. - I nie, nie słyszałem. W naszej branży częściej ludzie przechodzą do czynów, niż zalotów.

Po bliżej nieokreślonym czasie, w końcu się zatrzymali. W lesie. Lottie wysiadła i podeszła do bagażnika. Howl westchnął, słysząc jej pytanie. Niechętnie się podnosząc kiedy to już się rozłożył, również wysiadł i podszedł obok niej.
- Liczę, że się odwdzięczysz za to zatrzymywanie się na Twoją zabawę. - stwierdził stając obok niej i otwierając po prostu bagażnik. Aby zobaczyć to, kogo ona tutaj skrywa. - I co zdecydowałaś z nim zrobić? Twoja zdobycz, Twoja decyzja.
Ponownie powtórzył, co by to ułatwić sobie życie nie musząc decydować na losem jakiegokolwiek frajera złapała Lottie. Pewniej zobaczy tu albo jakiegoś przystojniaka, albo kompletnego grubasa co dał się okraść jak debil. Szybka zabawa, a potem z powrotem w drogę.

Chłopak machnął ręką, jakby to o czym wypomniała dziewczyna było nie takie istotne. Chciał unikać? Nieee... na pewno nie. Nic takiego nie pamiętał. Zresztą, hałas nie musiał być koniecznie problemem, prawda? Jak dobrze to rozegrają, to będzie mógł krzyczeć ile tylko zapragnie, a nikt mu nie przyjdzie na pomoc.
- Zmieniłem zdanie. W lesie, i tak mało kto zwróci na niego uwagę. - stwierdził wzruszając ramionami. To nie tak, że nie było szans na to, jednak Howl nie był kimś wielce ostrożnym. Trochę? Pewnie. Nawet w sporym stopniu? Czasami. W pełni ostrożny, myślący nad wszystkim i analizujący każde swoje zachowanie? Ani trochę.

Mężczyzna. Dość stary już, na tyle że Howl mu współczuł bo 40 lat to był okropny wiek i nie wiedział po co ludzie go dożywali. Tylko z tego powodu mu jednak współczuł. Nie z tego, co wiedział że za chwilę się z nim stanie.
- Świnie jakie przegrały nie mają prawa pragnąć życia. - stwierdził zwyczajnie, kiedy to Lotti wplątała go w swoje dość tanie zresztą gierki. Bardzo krótko go przetrzymała i liczył na trochę więcej, ale widocznie faktycznie chciała się tym szybko zająć. Facet popędził jakby zależało od tego jego życie - co było kłamstwem, bo od momentu kiedy to zamknięto go w bagażniku był już martwy - i nagle... przestał biec. Mężczyzna leżał dalej, nieruchomy, jakby martwy? Jak do tego doszło? Na pytanie dziewczyny, zerknął w jej stronę, po czym podążyłby za jej wzrokiem. W stronę, w którą to ona patrzył i "coś" niby widziała. Nie wiedział o co chodzi, ale podejrzana sytuacja natychmiast sprawiła że się spiął i sięgnął po swoje kastety, szybko je zakładając. A gdyby nic nie mógł dojrzeć mimo patrzenie?
- Co widzisz? - zapytała się, unosząc ręce i nasłuchując. Wzrokiem czujnie sprawdzając teren im najbliższy. To... tak jak nie wierzył w horrory, tak wszystko zapowiadało się na to, że mają być jakie częścią. Musiał tyle ćpać?... Nie żeby ćpał. Ale to na pewno tego wina. Nie zabierał się stąd jeszcze, jednak jak wiadomo, Howl miał jakiś instynkt przetrwania. I wchodzenie, w las jaki przed chwilą kogoś zabił w nieznany mu sposób? Nie był jednym z nich.