Prologue: Debt of the Fallen

Miejsce, gdzie Legion powstał, było też miejscem, gdzie jego wyznawcy, czy też może przedłużenie jego jaźni, zdecydowało się osiąść. Jak on sam działał na zasadzie dostarczania mu energii, tak jednak ludzie, których świadomość stała się jego częścią, a on ich, mieli swoje potrzeby. Był najwybitniejszym z automatonów swojego twórcy, a jednak jego wyznawcy nie wyznawali go. Nie było ich na polu bitwy, gdyż Augustus nie chciał ich narażać. A jednak jego boska esencja od niego pochodziła. Jego umysł wskazywał to jako błąd logiczny, a czysta statystyka wręcz mówiła, że asymilacja ich będzie najbardziej optymalnym rozwiązaniem dla wykonania celu Nermosa.

Nie posiadał świątyni, gdyż to umysł był jego świątynią. To w nim spotykali się wszyscy jego wyznawcy. Czuł jednak, że ta wiara nie jest najbardziej efektywnym źródłem mocy. Prosta diagnostyka systemowa zwracała taką informację. Starczyło jednak na coś, co prości ludzie nazwaliby cudami, jednak dla niego były to tylko możliwości, narzędzia, które mógł wykorzystać w celu zjednoczenia ludzkości.

Jednak pojawiały się inne problemy. Bardziej naglące i stanowiące błąd. Potwory zaczynały legnąć w stronę jedynego, a jego drony były atakowane i niekiedy... niszczone. Potwory też nie pasowały do wcześniejszej wiedzy, jaka została mu przez jego twórcę zaszczepiona. Ich statystyki zdawały się przekraczać te, które miał zaprogramowane, zaś ich zachowanie nie nosiło śladów archetypów zachowań, z jakimi był zaznajomiony zarówno zepsuty automaton, jak i jego wyznawcy.

Tyle zostało do zrobienia… A już pojawiły się problemy.
- Informacje… wykryto zagrożenie… analiza stopnia… 5… 7… 10…
W jaskini z wygładzonym dnem zaczął wydobywać się dźwięk. Nie była ona niczym szczególnym, poza tym że definitywnie tutaj widać było ludzką rękę. Była jednak używana przez poprzednich właścicieli jako magazyn, gdzie leżało mnóstwo żelastwa, narzędzi, skrzynek oraz stępionych broni, która potem miała zostać przetopiona na coś innego. Każdy kto by rzucił na to okiem pięć minut wcześniej stwierdziłby że tutaj nie ma nic ciekawego i ominął to miejsce, może poza jakimiś szabrownikami. Lecz w tym momencie można było również dostrzec, to kilka brył metalu zaczęło się ruszać. Nagle się zaświeciły i połączyły ze sobą niebieską energetyczną nicią, po czym się do siebie zbliżyły, scaliły się… aby przyjąć quasi-humanoidalny kształt złożony z brył, który poruszał się z wysoką gracją i ruszył w stronę wyjścia.
...
- Wniosek… wymagana interwencja… My… zadziałamy…
Pomyśleliśmy, gdy wyszliśmy z miejsca spoczynku. Statystyki nie kłamały – tutaj pojawiła się nieznana dotychczas interferencja. Musieliśmy zadziałać. Produkcja dronów nadążała. Poprawka. Natężenie ataków mogłoby spowodować spadek o kilkanaście procent. Stopniowa utrata wpływów. Ostateczna destrukcja w okolicach trzech miesięcy. Analiza strategii…. Wyprodukowano kilkanaście scenariuszy. Najbardziej prawdopodobny. Interferencja innego bóstwa. Wymagane zastosowanie protokołu Jedynego. Rozpoczęcie asymilacji.
- Rozpoczęcie działań zapobiegawczych. Ogłoszenie stanu podwyższonej gotowości.
Ograniczyliśmy dozwolony zakres działania sił produkcyjnych. Analiza. Spadek produktywności o 30%. Wzrost bezpieczeństwa o 85%. W granicach estymacji, ale wymagane szybkie działanie.
- Postawienie strażników w stan gotowości. Wzmożenie liczby patrolów. Analiza ostatnich miejsc ataków… Wysyłanie drona w charakterze przynęty.
Właśnie taką strategię wybraliśmy. Połączyliśmy się z widokiem drona, jednocześnie przygotowując Łowców aby przygotowali zasadzkę na te potwory. Wymagania: fizyczna eliminacja przynajmniej jednego potwora. Rozbiór ciała i poszukanie anomalii. Analiza możliwości asymilacji zachowań. Przewidywane wzmocnienie: 20%.
Jako Legion musieliśmy przetrwać. Tylko my byliśmy rozwiązaniem na problemy tego świata.

Choć początkowa analiza zagrożenia mogła wskazywać, że po trzech miesiącach Legion spotkałby swój kres, dokładniejsza pokazała, że raczej zagrożenie rosło wykładniczo, więc choć sam schemat początkowo mógł grozić kwartałem, sam problem był bardziej naglący. Szczęśliwie boski automaton nie planował ignorować nieprzewidzianych zmiennych w swoim planie. Musiał ruszyć do działanie. Jego drony postawione zostały w stan najwyższej gotowości. Jednak sam bóg wiedział, że ludzkie ciało ma swoje limity, nawet jeśli gości jego osobowość.

Wkrótce rozpoczęły się więc działania. Zasadzka oraz przynęta. Prosty plan, którego szansa sukcesu normalnie byłaby pewnie w okolicach 90 procent. Teraz jednak, z uwzględnieniem anormalnego zachowania potworów? Szansa malała. I to dość sporo. Legion szacował, że na poziomie 40 procent. Początkowo zdawać by się mogło, że przynęta nie zadziałała, gdyż weszła już na teren, gdzie ostatnio kilka dronów zostało zaatakowanych. Widać było ślady walki, a analiza pokazywała ślady hilichurli oraz... czegoś jeszcze. Jakby wybitnego wojownika, który na pewno nie był częścią świadomości Legiona, gdyż inaczej ten by go lub ją rozpoznał. Ot, precyzyjne ślady uderzeń, a także... zniszczone kostki wykorzystywane przez bóstwo do asymilacji. Szansa, że wśród najstarszych Samachurli byłby ktoś, kto byłby w stanie to wyprowadzić, a wśród samych Hilichurli znalazł się wojownik zdolny do ich zniszczenia. Cokolwiek to było, na pewno posiadało większą zdolność od tychże potworów... albo one wyewoluowały. Na co szansa też istniała.

Niestety, kolejny przesył danych okazał się... zakłócony. Żądanie wiedzy spotkało się z pewnego rodzaju problemem, szczęśliwie mógł obejść to poprzez sprawdzenie jednego z łowców, który był częścią pułapki. Widział swojego drona uciekającego przed dwójką hilichurli. Nawet jego wyznawcy wiedzieli, że coś z nimi było nie tak, ale boski twór był w stanie powiedzieć coś więcej. Ich aura była... inna. Skorumpowana. Napędzała ich i zwiększała ich zdolności fizyczne. Ale jednocześnie zdawała się sprawiać, że były bardziej... oszalałe?